Od momentu oddania do użytku Zespołu Szpitali Psychiatrycznych (1905r.) aż do szybkiej ewakuacji niemieckich kuracjuszy w chaosie II wojny światowej (ok. stycznia 1945r.) budynek pełnił rolę kaplicy. Pacjenci mieli możliwość co niedzielę uczestniczyć w nabożeństwach, które odbywały się właśnie w tym małym kościółku (małym jak na 1600 osób, które była w stanie pomieścić cała lecznica).
Obecnie wnętrza budynku zaaranżowane są na coś w stylu hali gimnastycznej/rehabilitacyjnej (w środku drabinki przy ścianach, sprzęt do ćwiczeń itp.).